عوامل سستي در نماز:

1. عوامل دروني و مربوط به خود افراد: مهمترين عامل دروني نمازگريزي آسيب پذيري مقطع نوجواني و جواني است. اين مقطع سنّي، مقطع حساس و بحراني براي جوانان و نوجوانان است، مسايل و بحران هاي بلوغ از يک طرف، شکّ و ترديدهاي مذهبي از طرف ديگر، ناپختگي و بي تجربگي و گرايش سريع به الگوهاي غيرواقعي که اهل نماز نيستند، زمينه هايي است که در خود فرد وجود دارد و باعث مي شود که جوانان و نوجوانان علاقه چنداني به نماز نداشته باشند.